طی سال‌های اخیر کامیونداران با مشکلات زیادی برای سوختگیری مواجه شده‌اند. این مشکل به خصوص در مرزهای شرقی و جنوبی کشور بسیار شدیدتر است.
فردای اقتصاد: تصور کنید سفری مهم و ضروری در پیش دارید، برای پر کردن باک بنزین خود به پمپ بنزین مراجعه می‌کنید. اما با صف چند کیلومتری خودروها مواجه شده و به شما گفته می‌شود که هیچ یک از پمپ بنزین‌ها بنزین ندارند!
این درست شرایطی است که کامیون‌ها در سال‌های اخیر با آن مواجه هستند. آنها برای سوختگیری به خصوص زمانی که به استان‌های جنوبی کشور سفر می‌کنند گاها مجبورند تا ۴۸ ساعت در گرمای شدید هوا منتظر بمانند چراکه در این مناطق سوخت به شدت کم است. علاوه بر آن شرکت ملی پالایش و پخش اجازه سوختگیری بیش از ۳۰۰ لیتر در روز را به آنها نمی‌دهد. در واقع کامیون‌هایی که حداکثر هر ۵۰۰ کیلومتر یک بار باید باک سوخت خود را پر کنند، در صورت نیاز به دو بار سوختگیری در ۲۴ ساعت، باید ساعت‌ها منتظر بمانند که سامانه اجازه سوختگیری به آنها بدهد.
البته راه دیگری هم پیش پای آنها در شرایط اضطراری وجود دارد، آنها می‌توانند از کارت سوخت‌های قاچاقی که بعضا در جایگاه‌های سوخت پیدا می‌شوند استفاده کنند. اما مشکل این است که این سوخت بسیار گران است و به گفته رانندگان کامیون در شهرهای مرزی و جنوبی بعضا تا لیتری ۱۲ هزار تومان هم عرضه می‌شود.
اما پشت پرده این ماجرا چیست؟ چرا کشوری که روزانه ۱۲۰ کیلیون لیتر گازوئیل تولید می‌کند با چنین مشکلی مواجه است؟ کمبود گازوئیل چطور به طور مستقیم بر قیمت کالاهایی که روی سفره ما قرار می‌گیرند اثرگذر است؟
در این ویدئو ژورنال به این سوالات پاسخ داده‌ایم.
